námsbók: GS  vb  kh  ath  25.09.03

forn
B R A G I

frumstig   Íslendingasögur: Hrafnkelsdalur

Hrafnkels saga: „Það var á dögum Haralds konungs hins hárfagra . . .“

(...) Sámur spurði þenna mann að nafni, en hann nefndist Þorkell og kvaðst vera Þjóstarsson. Sámur spurði, hvar hann væri ættaður eða hvar hann ætti heima. Hann kvaðst vera vestfirskur að kyni og uppruna, en eiga heima í Þorskafirði.

Sámur mælti: "Hvort ertu goðorðsmaður?"

Hann kvað það fjarri fara.

"Ertu þá bóndi?" sagði Sámur.

Hann kvaðst eigi það vera.

Sámur mælti: "Hvað manna ertu þá?"

Hann svarar: "Eg er einn einhleypingur. Kom eg út í fyrra vetur; hefi eg verið utan sjö vetur og farið út í Miklagarð, en er handgenginn Garðskonunginum. En nú er eg á vist með bróður mínum, þeim er Þorgeir heitir."

"Er hann goðorðsmaður?" segir Sámur.

Þorkell svarar: "Goðorðsmaður er hann víst um Þorskafjörð og víðara um Vestfjörðu."

"Er hann hér á þinginu?" segir Sámur.

"Hér er hann víst."

"Hversu margmennur er hann?"

"Hann er við sjö tigu manna," segir Þorkell.

"Eru þér fleiri, bræðurnir?" segir Sámur.

"Er hinn þriðji," segir Þorkell.

"Hver er sá?" segir Sámur.

"Hann heitir Þormóður," segir Þorkell, "og býr í Görðum á Álftanesi. Hann á Þórdísi, dóttur Þórólfs Skalla-Grímssonar frá Borg."

"Viltu nokkurt liðsinni okkur veita?" segir Sámur.

"Hvers þurfið þið við?" segir Þorkell.

"Liðsinnis og afla höfðingja," segir Sámur, "því að við eigum málum að skipta við Hrafnkel goða um víg Einars Þorbjarnarsonar, en við megum vel hlíta okkrum flutningi með þínu fulltingi."

Þorkell svarar: "Svo er sem eg sagði, að eg er engi goðorðsmaður."

"Hví ertu svo afskipta ger, þar sem þú ert höfðingjason sem aðrir bræður þínir?"

Þorkell sagði: "Eigi sagði eg þér það, að eg ætti það eigi, en eg seldi í hendur Þorgeiri, bróður mínum, mannaforráð mitt, áður en eg fór utan. Síðan hefi eg eigi við tekið, fyrir því að mér þykir vel komið, meðan hann varðveitir. Gangið þið á fund hans; biðjið hann ásjá. Hann er skörungur í skapi og drengur góður og í alla staði vel menntur, ungur maður og metnaðargjarn. Eru slíkir menn vænstir til að veita ykkur liðsinni."