| ef |
- Guðrún svarar: "Fast skorar þú þetta sonur minn," segir Guðrún,
"en ef eg skal það nokkurum segja þá mun eg þig helst velja til þess." (Laxdæla saga)
|
| en |
- Sámur spurði þenna mann að nafni, en hann nefndist Þorkell og kvaðst vera
Þjóstarsson. (Hrafnkels saga)
- Þau Þorsteinn áttu mart barna en þó koma fá við þessa sögu. (Gunnlaugs saga)
|
| nema |
- "En ekki munuð þér trúa sögu minni nema þér rannsakið bæinn (...)."
(Gísla saga)
|
| áður |
- "Eigi sagði eg þér það, að eg ætti það eigi, en eg seldi í hendur
Þorgeiri, bróður mínum, mannaforráð mitt, áður en eg fór utan. ...
|
| síðan |
- ... Síðan hefi eg eigi við tekið, ...
|
| (fyrir) því (að) |
- ... fyrir því að mér þykir vel komið, ...
|
| meðan |
- ... meðan hann varðveitir." (Hrafnkels saga)
|
| þar til (uns) |
- Nú leið svo þar til er kemur aðfangadagur jóla. (Grettis saga)
|
| sem |
- Hár hennar var svo mikið að það mátti hylja hana alla og svo fagurt sem gull
barið og engi kostur þótti þá þvílíkur sem Helga hin fagra í öllum Borgarfirði
og víðara annars staðar. (Gunnlaugs saga)
- "Hví ertu svo afskipta ger, þar sem þú ert höfðingjason sem aðrir bræður
þínir?" (Hrafnkels saga)
|
| er |
- Jófríður var átján vetra er Þorsteinn fékk hennar. (Gunnlaugs saga)
- "Fyrir lítið kemur mér," segir Hallgerður, "að eiga þann mann er
vaskastur er á Íslandi ef þú hefnir eigi þessa Gunnar." (Njáls saga)
|
| svo (að) |
- Í því fann hann mikla muni að hann var orðinn maður svo myrkfælinn að hann
þorði hvergi að fara einn saman þegar myrkva tók. (Grettis saga)
|
| þó |
- Hallgerður tók höndina Bergþóru og mælti: "Ekki er þó kosta munur með
ykkur Njáli. Þú hefir kartnagl á hverjum fingri en hann er skegglaus." "Satt
er það," sagði Bergþóra, "en hvortgi okkart gefur það öðru að sök. En
eigi var skegglaus Þorvaldur bóndi þinn og réðst þú þó honum bana." (Njáls
saga)
- Hann gat þó eigi upp komist og hékk þar þann veg og vildi þó með öngu móti
kalla á Þormóð sér til bjargar þó að hann félli ofan á annað borð og var þá
bani vís sem vita mátti.
|
| þá (er) |
- Þá voru þau Helgi eigi heima. Njáll tók vel við þeim Gunnari. Og þá er þau
höfðu þar verið nokkura hríð kom Helgi heim og Þórhalla kona hans. (Njáls saga)
|
| þegar |
- Í því fann hann mikla muni að hann var orðinn maður svo myrkfælinn að hann
þorði hvergi að fara einn saman þegar myrkva tók. (Grettis saga)
- Og er hann kemur í hamraskarðið þá stendur þar Gísli fyrir honum með brugðið
sverðið og keyrir þegar í höfuð honum og klýfur hann í herðar niður og fellur
hann þegar dauður á jörð. (Gísla saga)
|